Foto: mutus/Shutterstock
Ethereum (ETH) stapt, mits alles volgens plan verloopt, in augustus over op Proof-of-Stake. Volgens velen een grote overwinning voor Ethereum omdat het daarmee het energie-intensieve Proof-of-Work achter zich laat. Persoonlijk ben ik het daarom om meerdere redenen niet mee eens en tijdens het Oslo Freedom Forum werd tijdens een panel door meerdere deelnemers uitstekend omschreven waarom Proof-of-Stake op de lange termijn geen oplossing is.
Alle bestaande systemen draaien al op Proof-of-Stake
Een belangrijk argument tegen Proof-of-Stake is dat alle bestaande systemen die op stakeholder-basis draaien in essentie al Proof-of-Stake zijn. Systemen waarin de monopolist of degene met een meerderheid de baas is bestaan al sinds mensenheugenis. Binnen een Proof-of-Stake systeem bepalen degenen met de grootste stake wat de juiste database is en de database bepaalt wie de grootste stakeholders zijn. Zeker de grote exchanges die voor hun klanten enorme hoeveelheden tokens bezitten komen in Proof-of-Stake systemen in een angstaanjagende machtspositie terecht.
Proof-of-Stake lijkt in zekere zin heel veel op een bedrijf. Heb je eenmaal de meerderheid van de aandelen in handen? Dan kan niemand je ooit nog iets maken. Als een overheid of combinatie van overheden alle ethers van de beurzen weet te confisqueren, dan kunnen ze daarmee het project controleren. Daarvoor hoeven ze niet eens het eigendom van de daadwerkelijke eigenaren af te nemen. Binnen Bitcoin (BTC) is dat niet mogelijk. Iedereen kan immers hardware kopen om aan de oorlog om de meeste hashpower mee te doen. Iemand die nu een meerderheid heeft of daarbij in de buurt komt, moet hashpower blijven bijkopen om in die positie te blijven.
Als je binnen een Proof-of-Stake netwerk de meerderheid hebt, dan heb je het in theorie voor altijd voor het zeggen. Dat is in mijn ogen één van de grote zwakten van Proof-of-Stake, naast het feit dat dergelijke systemen vaak enorm complex zijn en vol met fouten kunnen zitten. “Proof-of-Stake is hoe SWIFT werkt, hoe PayPal werkt en hoe banken werken. Dat zijn allemaal Proof-of-Stake systemen”, aldus Nic Carter over Proof-of-Stake.
Energie-component zorgt voor geld zonder vertrouwen
Het energieverbruik van Proof-of-Work speelt een belangrijke rol binnen het consensus mechanisme. Om nieuwe blokken te vinden kan je niet om het energieverbruik heen. Er moet werk verricht worden om bitcoin te verdienen. Al het werk dat door miners in het verleden is gedaan vormt als het ware de verdedigingsmuur die bitcoin zo krachtig maakt. Wil je de transactiegeschiedenis aanpassen? Dan moet je een manier vinden om meer werk te doen dan het hele netwerk in de geschiedenis gedaan heeft.
Binnen Proof-of-Stake is die verbinding met energie er niet. Er worden arbitrair mensen aangewezen om een volgend blok te produceren. Hoe je het ook wendt of keert, hiermee komt het menselijke aspect weer terug in het plaatje. Het element van vertrouwen komt weer terug. In theorie is het mogelijk om een blockchain met een compleet nieuwe geschiedenis te presenteren en met de meerderheid overeen te komen dat dit inderdaad de nieuwe geschiedenis van Ethereum is. Dat is heel kort door de bocht, maar Ethereum wordt niet beschermd door de muur van energie waar Bitcoin wel door beschermd wordt.
“Bitcoin zonder energie is als vliegtuigen zonder het vermogen om te vliegen. Je haalt daarmee de sleutel van de innovatie en datgene wat het zijn schoonheid geeft”, aldus Lyn Alden tijdens het Oslo Freedom Forum over Proof-of-Work.
1/ Why doesn’t #Bitcoin move from proof-of-work to proof-of-stake?
A panel yesterday at the Oslo Freedom Forum #OsloFF explained PoW vs PoS in the best way I’ve seen in a while.
A thread 🧵 with quotes 👇
— Namcios (@namcios) May 25, 2022
Zodra binnen Proof-of-Stake iemand een meerderheid heeft is dat onmogelijk om te draaien.
Disclaimer: De meningen en uitspraken die in deze column worden gedeeld zijn alleen van de auteur en weerspiegelen of vertegenwoordigen niet noodzakelijk de meningen en standpunten van Crypto Insiders.
