Foto: fokke baarssen/Shutterstock
Cryptomining heeft de reputatie een energieslurper te zijn en een aanzienlijke negatieve impact op het milieu te hebben. Maar is deze kritiek volledig terecht? Hoewel de zorgen niet ongegrond zijn, zijn er nuances en ontwikkelingen die laten zien dat cryptomining mogelijk minder schadelijk is dan vaak wordt gedacht. We doen een deep dive over hoe het proces van het minen van cryptocurrencies écht in elkaar zit.
Bitcoin-mining en zijn milieuonvriendelijke aannames
Laten we beginnen met het energieverbruik. Het klopt dat bitcoin-mining veel energie vereist. De Cambridge Bitcoin Electricity Consumption Index schatte dat bitcoin (BTC) een jaarlijks energieverbruik heeft dat vergelijkbaar is met landen zoals Argentinië. Maar deze cijfers vertellen niet het hele verhaal. Een groot deel van deze energie komt namelijk uit hernieuwbare energiebronnen.
Volgens het Bitcoin Mining Council, een organisatie die gegevens verzamelt over de industrie, komt ongeveer 56 procent van de energie gebruikt voor bitcoin-mining uit hernieuwbare energie.
De cryptomining-industrie heeft een sterke prikkel om energie-efficiëntie te maximaliseren en goedkope, hernieuwbare energiebronnen te gebruiken. Dit komt door de competitieve aard van mining: lagere energiekosten verhogen nou eenmaal de winstgevendheid. In regio’s zoals Sichuan in China en IJsland, waar overvloedige hydropower (waterkracht) beschikbaar is, hebben miners zich gevestigd om te profiteren van goedkope, duurzame energie.
Daarnaast zijn er technologische verbeteringen en innovaties die de energie-efficiëntie van mining-hardware vergroten. Moderne mining-apparatuur, zoals Application-Specific Integrated Circuits (ASICs), zijn veel efficiënter dan hun voorgangers. Dat betekent dat er minder energie nodig is om dezelfde hoeveelheid werk te verrichten. Ze kosten misschien wel enkele duizenden euro’s, maar dan heb je ook wat.
Crypto versus banken: wie doet het nu écht beter?
Een ander vaak over het hoofd gezien aspect is de vergelijking van het energieverbruik van cryptomining met dat van traditionele financiële systemen. Banken maken gebruik van uitgebreide netwerken van kantoren, servers en geldautomaten. Zij verbruiken ook aanzienlijke hoeveelheden energie met zojuist genoemde middelen.
Een onderzoek van de Bank of International Settlements uit 2018 wees erop dat het traditionele financiële systeem mogelijk evenveel, zo niet meer, energie verbruikt dan het bitcoin-netwerk.
Bovendien zijn er initiatieven binnen de cryptogemeenschap om de milieu-impact te verminderen. Projecten zoals Ethereum 2.0 hebben hard gewerkt aan de overgang van Proof of Work (PoW) naar Proof of Stake (PoS).
Dat is een consensusmechanisme dat veel minder energie-intensief is. PoS elimineert de behoefte aan grootschalige mining-operaties en kan het energieverbruik met meer dan 99 procent verminderen.
Toekomstige milieuproblemen op lange termijn verleden tijd
Hoewel cryptomining zeker energie verbruikt, is de impact op het milieu niet zo zwart-wit als vaak wordt gepresenteerd. Een significant deel van de gebruikte energie is hernieuwbaar, en er zijn voortdurende inspanningen om de efficiëntie te verbeteren.
Bovendien werken grote mining-instellingen er dagelijks aan om te innoveren met minder energie-intensieve methoden. Dit is immers voor die bedrijven ook gunstig: goedkoper minen is simpelweg winstgevender. Tot slot, als we het energieverbruik van cryptomining in de context van het wereldwijde financiële systeem bekijken, is de situatie vele malen genuanceerder.
In plaats van cryptomining volledig af te schrijven als een milieuprobleem, is het belangrijk om de vooruitgang te erkennen. Tevens moeten we de stappen ondersteunen die de industrie neemt richting een duurzamere toekomst. Want ook de cryptowereld zet zich in voor een groenere financiële industrie.
